Deze blog plaatste ik op wordpress op 18 april ``Mijn papa is mijn held

Wat een week van hell naar leven

Wat een wereld kan het soms toch zijn. Mijn vader en wij hoorden begin maart dat hij niet meer te genezen was en dat ze niks meer konden doen want jawel KANKER is aanwezig hier word je door getroffen zeggen ze dan. Maar dit was helaas niet de eerste keer maar dat is althans overwonnen dus stay positive. Op dit moment zakte letterlijk de grond onder je voeten vandaan en nu wat nu hoe lang hebben we nog word je ziek of wat gaat er gebeuren. We zaten vol met vragen onmacht en boosheid, uiteindelijk helpt het op dat moment allemaal niks want je leven staat voor even stil. Hierna volgen natuurlijk tientallen onderzoeken waar je letterlijk keer op keer lam van word en door wil met je leven. Gelukkig zijn we allemaal en vooral mijn vader niet bij de pakken neer gaan zitten want we willen samen toch nog leven en met zijn alle heel oud worden en genieten van het leven. Na dit nieuws dus was bezonken en de eerste ziekenhuisbezoekjes waren geweest kwamen er nog meer vragen en meer wisselende reacties.

Er was met recht 1 specialist die het misschien toch aandurfden om operatief enkele tumoren te verwijderen waar wij allemaal vol verbazing van stonden te kijken. Dit kon alleen plaats vinden als er geen andere actieve tumoren of activiteiten zouden zijn die het kunnen verergeren op dat moment. Dus daar ga je weer opnieuw door zoon pet scan wat eeuwen lang duurt en gelukkig geen andere activiteiten, althans in dat oog opslag want je kunt niet altijd alles zien natuurlijk. De operatie werd al snel gepland 14 april al en dit zou erop of eronder worden omdat, als ze op het moment dat ze met een kijkoperatie zouden beginnen alsnog iets tegen zouden komen hem alsnog dicht zouden moeten maken en niks meer zouden kunnen betekenen. Dus erop of eronder jaren bij schrijven of dagen aftellen en wat duren die minuten uren dan toch lang. De arts zij bereid je voor op een lastige operatie van een 2,5 uur als we tijdens de kijkoperatie natuurlijk niks vinden. Wij zijn er op dat moment van uit gegaan dat het die tijd zou gaan duren maar de desbetreffende specialist belde al na 1 uur ojee dachten wij natuurlijk geen goed nieuws dit schiet er dan door je hoofd. Op dit moment was ik samen met mijn moeder en mijn broer om elkaar natuurlijk bij te staan en mijn andere broer zat in het buitenland voor zijn werk dus je steun heb je nodig. Mijn moeder kreeg op dat moment met het telefoontje grote ogen en ik en mijn broer keken elkaar met veel schrik en vraagtekens aan en nu wat is er waarom belt hij is het dan toch alleen een kijkoperatie geworden omdat ze iets anders hebben gezien of wat. Al met al wonder boven wonder was de operatie geslaagd. Jawel 2 tumors verwijderd en dat via een kijkoperatie in nog geen uur tijd hoe kon dit nou we waren stom verbaasd, verslagen, opgelucht, verdrietig blij alles wat er dan bij komt kijken. Want begin maart zijden ze nog we kunnen niks meer voor u betekenen meneer. Stiekem hebben we toen met zijn 3tjes een lekker stukje gebak gepakt want stiekem hadden we natuurlijk het leven wel te vieren.

Maar wat een wonder 1 specialist die ons leven voor nu totaal heeft veranderd en wij met veel hoop weer in het leven staan samen als gezin, familie. Dit durfden we met zijn alle niet te dromen natuurlijk maar wat een engeltjes zijn er dan op dat moment geweest. Want het was de slechts kwaadaardige snelgroeiende vorm wat ze dachten althans we hier nog niet meer van weten i.v.m. de kweek zijn we maar al te gelukkig met dit nieuws van donderdag. Het zal een heel herstel proces zijn maar elke week, elke maand, elk jaar wat je bij mag schrijven met zijn alle hier teken je toch voor en hier zul je voor vechten. En blij toe THNX SPECIALIST voor ons ben je de held.

En nee we zijn er nog niet maar papa is een taaie die krijgen ze niet zomaar om vechters mentaliteit zal er blijven nu en in de toekomst. Die kanker helaas ook maar wij hopen erop dat jij papa zo lang mogelijk in ons midden mag zijn voor nu en in de toekomst van alles om je heen mag en kan genieten natuurlijk.

Stay positive,
Hold on, Be strong
remember what you`re fighting for

give it a try

Een korte intro over mij, Kristel brouwers-dijkhuizen tsja waarom zullen we het niet allemaal doen van je afschrijven bloggen leven genieten.
Wat wil je nog meer.
Als moeder van een zoontje van ruim 1,5 weet ik wel ondertussen wat ik wil het loopt allemaal anders dan gedacht maar word ik daar ongelukkig van nee zeker niet. Dat zou wat zijn ik mag me gelukkig prijzen met zoon lief manneke waar ik zielsveel van hou.

Ondertussen ben ik alweer bijna 3 maanden getrouwd wat vliegt dat toch voorbij. Ruim 7 jaar geleden leerde ik Robin kennen al snel waren we een stel na een paar dates en avondje stappen liep dit rozenkleurig verder. in 2013 kochten we samen een huis waar we in het begin nooit vanuit waren gegaan maar jawel het gaat super waar je dan altijd van droomt natuurlijk maar het ook gelukkig werkelijk werd en is.

In November 2014 werd Milan geboren jawel een liefdes baby zeggen ze dan. En jawel eigenlijk is dit natuurlijk ook zo. Je leven veranderd met de dag met zoon klein manneke erbij in het begin stond ik even te bedenken hoe gaan we dit doen en al zeg ik het zelf eigenlijk doen we het samen super goed naar mijn inzien. We genieten elke dag opnieuw van hem en van elkaar.

In augustus 2015 ging Robin op zijn knieën in jawel een luchtballon we waren toen precies 6 jaar samen en jawel boven in de lucht was het moment suprême en natuurlijk zij ik ja. Afgelopen 27 mei zijn we getrouwd en dit zou ik allemaal voor geen goud willen missen. Wat hebben we genoten met iedereen om ons heen en ook nadien onze prachtige huwelijksreis met zijn 3tjes in Mexico wat een prachtig oord is dat.

Nu is het ondertussen 23-08-16 en zijn we alweer bijna 7 jaar samen en ook alweer bijna 2 jaar gelukkige ouders time flies when you having fun

Ik zal gouw wat blogs gaan plaatsen zodat jullie zien waar mijn interesse liggen en misschien hebben jullie er iets aan of vinden jullie het leuk om te lezen you never know

sweet kisses bloggingliving